ششم مردادماه مصادف با «روز ملی کارآفرینی و ترویج آموزشهای علمی-کاربردی» است.

ششم مردادماه مصادف با «روز ملی کارآفرینی و ترویج آموزشهای فنی و حرفهای» است.
سالها از تدوین نظری سرمایه انسانی میگذرد. در این مدت، نقش و اهمیت آموزشهای کاربردیدر توسعه اقتصادی نزد کشورهای توسعهیافته و بسیاری از کشورهای در حال توسعه، شناخته شده است؛ بهگونهایکه بسیاری از کشورها برای ایجاد تحول در توسعه اقتصادی بهعنوان پیشزمینه و اولین گام، اقدام به اصلاح نظام آموزش حرفهای خود و سرمایهگذاری در آن مینمایند. آموزشهای علمی-کاربردی، آموزشهایی هستند که انتظار میرود دانشآموختگان آن در زمان ورود به دنیای کار از سازگاری نسبی در مقایسه با دانشآموختگان رشتههای نظری برخوردار باشند. بهعبارت دیگر، این دانشآموختگان باید توانایی لازم را برای اشتغال داشته باشند. نیروی انسانی در اثر تربیت و آموزش میتواند نگرش، دانش و مهارت لازم را بهدست آورد. بههمین علت، در اغلب کشورهای اروپایی و صنعتی بعد از دهه ۱۹۹۰م، توسعه صنعتی را در آموزش علمی-کاربردی میدانند و در بهبود و رشد آن تأکید بسیار دارند.
شاید بنیادیترین مانع در راه گسترش آموزش فنی در برخی از کشورهای در حال رشد، همانگونه که در بسیاری از کشورهای پیشرفته نیز چنین است، وجود نگرش منفی بسیاری از افراد نسبت به این آموزش است. کار دستی و فنی از قدیم بهمثابه کاری خوار و پست و فقط درخور افراد بیسواد در نظر گرفته شده است. درنتیجه، در بسیاری از کشورها وضعی موجود است که در اثر آن درصد بزرگی از کسانی که دوره دبیرستان را به پایان میبرند یا حتی فارغالتحصیل دانشگاهها هستند، صرفاً به این دلیل که شغلهای اداری کافی برای آنان وجود ندارد، بیکار میمانند. روشن است که نمیتوان نگرشها را یکشبه دگرگون کرد، اما با آموزش فنی بهعنوان عنصر مکمل نظام آموزشی و با آگاهسازی مردم نسبت به امکاناتی که آموزش علمی-کاربردی در اختیار افراد قرار میدهد، تغییر نگرشها خیلی سریع انجام خواهد گرفت.» (یونسکو، ۱۹۷۳م)
•آموزش علمی-کاربردی بایستی از تربیت افراد برای شغلی ویژه با فراهم کردن مهارتها و دانش لازم، پا فراتر بگذارد و همراه با آموزش عمومی، شخصیت و منش افراد را نیز پرورش دهد و توانایی درک، داوری، اظهار وجود و سازگاری با محیطهای گوناگون را در آنان تقویت کند. برای رسیدن به چنین هدفی، محتوای فرهنگی آموزش علمی-کاربردی باید در سطحی باشد که تخصصی شدن گریزناپذیر در آموزش علمی-کاربردی ، راه دیگر علاقهها را سد نکند. آموزش علمی-کاربردی ، در جنبههای علمیتر خود از سالهای تحصیلی مدارس فراتر میرود و وارد عرصه صنعت میشود. از اینرو با در نظر داشتن مهارتها و فنون، ممکن است مدارس، پایههای اساسی لازم را در اختیار بگذارند، اما این صنعت است که باید کارکنان جدید خود را در زمینههای خاصی که در زندگی کاری از آنان انتظار میرود، آموزش دهد و پیوسته دانش آنها را مطابق با پیشرفتهای زمان ارتقا دهد.
وظیفۀ دانشگاه جامع علمی کاربردی به عنوان تنها متولی نظام آموزش عالی علمی-کاربردی، انتقال افراد خلاق به مرحلۀ کارآفرینی می باشد. که این مرحله شامل فعالیت های متنوعیمانند کانون شکوفایی خلاقیت، برگزاری سمینارهای خودباوری، جذب ایده های ناب و خلاقانه صاحبان ایده، برگزاری کارگاه های متنوع در حوزه کارآفرینی و جشنواره بورس ایده می باشد.
•یکی دیگر از ابعاد اهمیت آموزشهای علمی-کاربردی، نقش فرهنگی و اجتماعی آن است. از جمله نمودهای نابرابریهای اجتماعی، محرومیت از تحصیل به علل گوناگون است. برخورداری تودههای وسیع مردم از آموزشهای فنی و حرفهای باعث میشود که فاصله قشرهای اجتماعی تا حدودی کمتر شود. توان کاری افراد بالا رود و درنتیجه، گروه کثیری از مردم در تولید اجتماعی شرکت کنند. اگر آموزش فنی و حرفهای در آموزش و پرورش، باکیفیت گسترش یابد و کار یدی و مغزی هر دو در پیوند باهم اهمیت پیدا کنند، ارزشهای نوینی در جامعه پدیدار میگردد. یعنی کار یدی کوچک شمرده نمیگردد و به کار اداری یا صرفاً فکری بیش از حد ارج نهاده نمیشود و این ممکن نخواهد شد مگر اینکه اقتصاد وابسته به صنایع خارجی رفتهرفته جای خود را به اقتصاد مستقل و تولیدی بدهد و در این صورت است که با اهمیت پیدا کردن کار مولد، در مقابل دلالی و واسطهگری، ارزشهای واقعی صنعتگران و صاحبان حرفههای گوناگون نمود پیدا میکند و بسیاری از مفاسد اجتماعی بهخصوص ناامیدیهای جوانان کمرنگتر شده و جای آن را فعالیتهای مولد اجتماعی خواهد گرفت. اکنون کوشش بر این است که آموزش و پرورش از صورت صرفاً نظری بیرون آورده شود و آن را بهصورت آموزش توأم با کار مبدل سازند. چنین کاری علاوه بر داشتن اهمیت اقتصادی، بیتردید در تعدیل فاصلههای میان طبقات و قشرهای اجتماعی میتواند مؤثر باشد. گسترش آموزش و پرورش و در کنار آن توسعه آموزش فنی و حرفهای و مشغول داشتن گروه کثیری از دانشآموزان کشور در این شاخه تحصیلی، میتواند سرآغاز بازگشت به خود و یافتن هویت فرهنگی خویش گردد. وقتی شمار زیادی از مردم جامعه مشغول کار مفید و مناسب شوند، به جامعه و ارزشهای اجتماعی حاکم ارج مینهند.
هیچ ملتی نمیتواند اثر تکنولوژی را در جهان امروز انکار کند. درحقیقت، پیشرفتهای پرشتاب در همه رشتههای فنی و صنعتی در دهههای اخیر، خطوط اساسی تمدن کنونی را تعیین کرده است. اگر قرار باشد که از تکنولوژی بهدرستی و در جهت رفاه انسان، نه انهدام او، حداکثر بهره را ببریم، لازم است پابهپای این دگرگونیها، در آموزش علمی-کاربردی نیز به پیشرفتهایی دست یابیم. خوار شمردن آموزش علمی-کاربردی به بهانه اینکه ماهیتی فرومایه دارد، درواقع، ستیز با واقعیتهای زندگی نوین و روی گرداندن از مجالهایی است که برای بهتر کردن این زندگی پیش میآید. توصیه یونسکو درباره آموزش فنی و حرفهای این است که: آموزش علمی-کاربردی باید بخش مکمل نظام آموزشی همهجانبه باشد، و به این سبب باید به محتوای فرهنگی آن توجه کافی بشود.» (یونسکو، ۱۹۷۳م)
در حال حاضر این واحد استانی جهت ارزیابی توانمندیهای دانشجویان خود در گام اول اقدام به برگزاری نمایشگاه و بورس ایده نمود، و سپس با ارزیابی آن، نسبت به تدوین برنامه ای جهت ایجاد پایگاه ایده و پرورش آنها ، و معرفی ایده ها و طرح ها به صنایع و ایجاد بورس نیاز در استان اقدام نماید. که این امر جز با مشارکت سایر سازمان های استان و انجام امور به صورت هماهنگ میسو رنمی شود.
لذا این واحد استانی در نظر دارد با ایجاد و تداوم ارتباط با سازمان ها و نهاد های مسئول در این زمینه، از آنها یاری بطلبد تا با همکاری ایشان قدم موثری در پرورش نیروی جوان و عمل به اهداف اقتصادی دولت برداشته شود که همانا آبادانی کشور و گام برداشتن در اقتصاد مقاومتی جز با این روش ممکن نمی باشد.
در ذیل به اختصار برنامه کارآفرینی دانشگاه لیست گردیده است امید است با کمک حق تعالی بتوان گامی موثر در خدمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی برداشت:
1- برگزاری چندین دوره استارت آپ 2- انعقاد تفاهم نامه ها با سازمان های ذیربط 3-معرفی طرح ها به سازمان ها و صنایع مربوطه 4- برپایی نمایشگاه با محوریت بورس نیاز و ایده
والسلام
جم عزتی راد
سرپرست واحد استانی دانشگاه جامع علمی-کاربردی